HİÇ BİR DUYGUMU ERTELEMEDİM...

Hiçbir duygumu ertelemedim ben.yaşayacağım hiçbirşeyi sonraya bırakmadım.sonra diye bişeyin olmadığını biliyorum çünkü.hep yarına dair hayaller kurmak,gelmesi mümkün olmayacak zamanları beklemek benim işim değil.aşk zamana meydan okur ama sen karşı koyamazsın ona.oarada durup öylece bekleyemezsin geleceği.bir adım atmalısın,bir el uzatmalısın aşk’a doğru.aşkın anahtarı cesaret değil mi yar.cesur olmak gerekmezmi,bir sevdayı yaşatmak,büyütmek için?kaç gece yalnız geçti hesaplasana…kaç gece bir sonraki günü düşünerek geçti.neler yaşayabilirdik,neler yaşayabilirdik düşünsene…her sabahı birlikte karşılamak vardı seninle.sevişmekten yorgun düşmüş bedenini öpücüklerle yeni güne hazırlayabilirdim.gözünü açar açmaz ilk gördüğün şey ben olurdum ve sen benim yüzümde mutluluğu görürdün.kentin sokaklarında el ele dolaşabilirdik.girmediğimiz sokak kalmazdı,bakışlara aldırmadan sana sarılıp öpebilirdim seni.paylaştığımız heran beynimize bir daha çıkmamak üzere kazınırdı.özlerdik birbirimizi delicesine.bir saati yalnız geçirsek bir sonraki saati iki saatlik yaşardık.peki biz ne yaptık?aşkı bir beklentinin sırtına yükleyip ona sadece uzaktan bakmakla yetindik.her an aşkı yaşamak varken,hergün birbirimizi yeniden keşfetme varken,bu yolda birer kaşif olmak varken sürgünleri yaşamaya mahkum ettik birbirimizi.bu sürgünlüğe son vermenin zamanı geldi artık.sana huzur vaat etmiyorum.aşkta huzur arayan yanılır.ben tutkunu,en koyu sevdaların sözcüsüyüm,onlar adına konuşuyorum.yarını olmayan zamanlarda erimek adına konuşuyorum.gözlerinin içine bakıp “SENİ SEVİYORUM” demek istiyorum.aşkın akışına kapılıp hiçbir kaygı duymadan gidebildiğim yere kadar gitmek istiyorum. Yaşama senin adınla anlam katmak,mutluluğu bulmak ve birdaha kaybetmemek istiyorum.
Seni sitiyorum ey yar,canıma bir can daha katmak için,ruhumun yalnızlığına yüreğimin acısına son vermek için,daha mavi bir deniz,daha mavi bir gökyüzü,daha mavi bir sevda için,yarın,öbürgün,öbür hafta,öbür ay değil,ŞİMDİ!!!