BEKLENTİ

BEKLENTİ


Yokluğunun kahreden hüzün sessizliğini
Yetim bir çocuk gibi
Koynumda uyuttum her akşam
İçkili,cıgaralı sohbetlerde uykusuz kaldım
Ellerimi bırakıp dizlerimin üstüne
Kısık bir sesle ağladım
Kustum
Sustum
Ağzımda tuz yerine avuntu çivilerini taşıdım
Sana ve hayata dair var olan bütün umutlarımı
Geniş zamanın kipiyle çekimledim
Geçer dedim
Olur,gelir,gider,döner dedim
Oysa olmadı hiçbiri
Sonra,günler bir katil titrekliğiyle
Soktu kendini takvim yapraklarının arasına
Tılsımlı bir düşün eğik dalları kırdı zamanın aynasını
Kendimden ve senden habersiz yaşlandım
Ve bu cılız ömür
Bu ömür!
Zamanın soğuk kalburunda
Yıpranmış bir ceket gibi kaydı omuzlarımdan
Ömürsüz kaldım
Ya(ğ)malandım
Adını henüz koyamadığım bir beklentiyle bekledim
Dönmeyeceğini bile bile
“döner “ beklentisiyle…..